Gekleurde Belofte Poem by Madrason .

De bitjes sluipen
byte bij bit naar binnen
en prikkelen de zinnen
de zinnen
prikkelen niet meer zo zeer
de taal verdwijnt uit beeld
gevolgt door tastaturen
turend naar het licht
dat blijkbaar nooit verveelt
en een wereld sturen
en gestuurd worden
geen opstand meer der horden
maar hunkerend naar antwoord
al is het maar op scherm
niemand kijkt mee maar allen
zijn we mobiel voyeuristen
nudisten van het naakte ik
verstrengeld in een chip
een borderline dip
verleerd de stilte
te waarderen
elkaars ruimte
te respecteren
en niet alleen
een wereld
alleen op de wereld
te zijn
welke lijkt te
zijn binnengeslopen
als sluipmoordenaar
aan ons lijkt te verkopen
gekleurde belofte
esca-paden.

18-07-2013 Madrason