Een Tijger In Zijn Sas Poem by Madrason .

Een Tijger In Zijn Sas

Met nagels diep in mijn vlees
geslagen
vergeet ik mijn heer
stop ik met vragen
behoud ik de eer
zij de heks en ik het beest
al hunkerend naar meer
hoor haar kramen
hoor haar klagen
ik stop even
met de slagen
van het bekkkenfeest
het ritme op en neer
nog een keer
links en rechts
heen en weer
dan hard dan zacht
dan wachtend en uit
alle macht dan nog
een enk'le keer
.............meer
tevreden zijgt zij
neer op de matras
maar als een tijger
in zijn sas
spring ik likkend
langs haar grot
er nog eens diepjes
en hevig
tegen aan
zij schrikt en roept
Mijn God
maar laat me
stevig
verder gaan.

POET'S NOTES ABOUT THE POEM
Madrason 02-06-2013
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success