De Geofaag Poem by Madrason .

Ik word getreden en gekneed
en weliswaar soms uitgekleed
de keizer die geen kleren wenst
zo vol van leven onbegrensd
benepen vaak bejegend onbegrepen
ken jij de vakjes ik de knepen
de horzel danst en zeer verzot
en steekt een angel tot het bot
de mens die waant zich toch als God
dat is het lot van Dafodillen
dat is de lach die speelt met grillen
en Narcis die raakt nooit uitgekeken
zijn zelfbeeld dat zal toch niet verbleken
en door wat klompen gladgestreken
gaat ginds nog met wat lompen aan
op zoek juist naar die wereld baan
die wereld waar hij in mag lopen
en tot het einde toe gekropen
een worm die vormt tot worm
doorgrond de diepste gronden
en weet iets werkelijk af te ronden
want normen en waarden
vullen geen monden
zoals wormen en maden
als Geophagus nog een vraag is
en men niet ziet wat echt een plaag is
Ach Marianne Thieme stem dit lied
want het geweten doet het niet
ik word getreden en gekneed
en weliswaar soms uitgekleed
de keizer die geen kleren wenst
zo vol van leven onbegrensd
benepen vaak bejegend onbegrepen
ken jij de vakjes en ik misschien de knepen. M