Ayrildiktan Sonra Poem by Mehmet Cinarli

Bir an, inan ki, üzmeyecek yokluğum seni,
Kimler hazır değil yine takibe gölgeni!

Bağlarda, öğle vakti, olur başka bahseden,
Bir asma gölgesinde romandan, hikayeden.

Akşam, sarınca kalbini en ince duygular,
Hoşlandığın şiirleri bir söyleyen çıkar.

Elbet olur o gözleri tasvir eden biri,
Bir koklayıp öpen o küçük, ince elleri...

Her gün çiçekli yolları ellerle gez, dolaş;
En canlı hatıram da silinsin yavaş yavaş.

Gir korkusuzca bahçeme gül, yasemin kopar,
Çeşmemde kahkahanla yarışsın akan sular.

Yalnız, tesadüfen çalınıp eski şarkımız,
Kirpiklerinde çiğ gibi titrerse aşkımız.

Bir perde çek elinle perişan hayalime;
Sustur o içli besteyi, sustur da dinleme...