Anathema (A Greek Poem - Octosyllabic) Poem by Elia Michael

Σαν στέκομαι στον τάφο σου
σε σκέφκουμαι αδερφέ μου
θυμούμαι πού 'μαστην νέοι
τσαι η καρδιά μου κλαίει

Επέζαμεν μες στους δρόμους
εμαλλόναμεν με όλους
προπάντος εμεις οι δύο
εχτός που 'μαστην σχολείο

Σαν στέκομαι στην πέτρα σου
τα μάτια μου βλέπουν αλλού
κοιτάζουν τον ήλιο ψυλά
που λάμπει πολλά δυνατά

Τα λουλούδια που μυρίζουν
τσαι τα ρόδα που ανθίζουν
μες στες πέτρες τες σπασμένες
τσαι στες γλάστρες ασημένες

Τσαι ο άνεμος φυσάει
με συμπάθεια τσαι μαράζη
οπως νιώθω τσ'εγιώ τορά
τσαι την κάθε άλλη φορά

Τζοιμίθου ά 'ρφε μου καλέ
Τσαι ο Χάρος πού 'ρτεν για σε
Ανάθεμα να τοv πάρει
Θεέ, κάμε μου τούντην χάρη