An Saimong Ulok Poem by Frederick Maurice S. Lim

An Saimong Ulok

Kun an bangui, sarong dagat na hararom,

Sarong barkadang dai ta pa masyado bisto,

Mababalyo, malalagpasan ko gabos pag an saimong ulok

Sako ipadangog.



Mapait an kagadanan kun an hibi mo an sa mata huring magpaaram,

Pero kun an saimong ngirit mahiling, igwang bulan maski anong oras

Sa kama nin kagadanan.



Kun an aldaw dai ko na aram an pangaran,

Iluwas an saimong mga ngipon na masupugunon,

Marani ako, mapahingalo sa pagal,

Matao ako ki mga paukod, ki mga karaw,

Ki mga burak, mga kitik, mga taramon nin pagkamoot,

Madangog sana an saimong ulok.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success