बहा थांखोलै फिथा सौराय Poem by Ronjoy Brahma

बहा थांखोलै फिथा सौराय

साना फापर बल्दार फेयास
नेमखि किजुर लबं मिष्टि
गोदै गोथाव रसगल्ला
मा जानोलै नोँलाइ?
बायबानो मोनो गलायाव
नोगोद रां खरसानि।
फिथा सिथाव सौराय
एन्थाब सौराय लारु बान्दारु
बहा मोनबावनोलै लुबैमालाय?
बहा थांखोलै ओइ आबै
बहा थांखोलै-
फिथा सिथाव सोर जाहोनो
आदै-मादै मोनाबो माहाजोन जाबायनो!
बहा थांखोलै ओइ आबै
बहा थांखोलै-
एन्थाब सौराय सोर एवबावनो
आय-आफाहाबो गायहेन उवाल गैलानो!
दाउखि आबैया बुङो-
गैले फिसौ गैले
नोमबौ संफ्ला बोराया
गोदोनो नोँ गैयैयावनो
थुब्ला थुब्लि रुवाजोँ सिंखावजोब्बाय।
नाथाय मानो आबै? ?
सम मोनोब्ला खिन्थागोन फिसौ।

Monday, July 20, 2015
Topic(s) of this poem: culture
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Ronjoy Brahma

Ronjoy Brahma

Amteka (Chirang) /Assam, India
Close
Error Success