Κι αν ήθελες ξένων βλέμματα εσένα να χαρούν
Κι αν ήθελες στην αγάπη σου οι άλλοι να σε βρουν
Έμαθες στην αφάνεια μες στη χαρά να ζεις
Αγάπης ανταλλάγματα μέσα σου να δονείς
Όλα μισά τα ένιωσες τα ολόκληρα της γης
Τα ολόκληρα απαξιούν ξανά να τα γευτείς
Κάθε στιγμή που κύκλωσες έγινε εμπειρία
Να επιστρέφεις με το νου, μεγάλη υπεραξία
Μέτρα με τις ρυτίδες σου, σπουδαίες αναμνήσεις
Στις λευκές ρίζες σου κραυγές έχεις να κρύψεις
Είσαι εδώ με αντοχή, νερό για το φυτό σου
Φύτρωσες όπου σ΄ έσπειραν, να ψάχνεις για το φως σου.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem