आन्दोआव Poem by Ronjoy Brahma

आन्दोआव

बोहैनाय निजोराबादि मेँनाय गैया
बारनाय बार-बायदि थाद' रोङा
मा सान्नाय बेलाइ
मा जिउनि हास्थायनाय
नागिरनायखौनो मोना माब्लाबाबो आन्दोआव।
गोजां बोथोरनि गिबि जागायनायाव
बिफां-बिलाइनि गुसु बाराव,
गोरबोआ गोजांस्रिउ मोसायो
गुसु बारजोँ मानोबा गेलेयो।
जोँनाय हार्थखिया रिउ रिउ गोजानाव
बिनि आं गाहाय थालायाव,
हनै मिनिदोँ गोरबो अख्रांजोँ
बे मिनिनाय आंनि गोरबोजोँ;
रंजानाय जादोँ सोलेरा बाज्ल'नायाव।
हरखाब बागदाव खाङो गोरबोआ
दिवालिनि रंजानाय बेरो बमाया,
हाबाब गशाइ हुंखि खाङो
गोरबोआव मानोबा मिजौ लाङो।

Wednesday, December 3, 2014
Topic(s) of this poem: NIGHT
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Ronjoy Brahma

Ronjoy Brahma

Amteka (Chirang) /Assam, India
Close
Error Success