- Πέτρινες Μορφές Poem by Georgios Venetopoulos

..

Δυό χρώματα τυλίγονται στον ήχο της βροχής,
οι νύμφες του Φθινόπωρου, αριά, χαμογελούν,
της αδειοσύνης συνοδοί και της διαδοχής
των εποχών που αλλάζουνε για να λησμονηθούν.

Καράβι που σαλπάρισε στο διάβα του καιρού
εσώκλεισε στο φέγγος του τα χρώματα που σβουν
στην ομιχλώδη διάσταση κονσέρτου βροχερού,
στο πέλαγο που απόκοσμα τελώνια μας τραβούν.

Πορεία που δεν έμελλε να χαρτογραφηθεί,
στον ασαφή ορίζοντα ακτές ανταρκτικές,
το πλήρωμα τις ήξερε, πριν ναυτολογηθεί,
κι είν' οι μορφές τους πέτρινες και αινιγματικές.

Το Νότιο Σέλας ξενυχτά με σμαραγδένιο φως
Σειρήνες γλυκολάλητες, της νύχτας, τραγουδούν,
εγίνη ο χώρος αδειανός κι ο χρόνος περατός
ενώ οι φωνές τους σ' άγνωρη στεριά μας προσκαλούν.
..