Μπρος Στροβιλίσου Poem by Lionara S.t.m.o.l

Αυτά που ήρθαν κι αυτά που θα ‘ρθουν,
νερά του ίδιου ποταμού, ρέουν στο νου
κελαριστά, τα μυστικά τους τραγουδούν,
βρεγμένοι παρόν σε πεπρωμένο στροβιλισμού.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χωρίς τα σύννεφα η λίμνη ξεραμένη,
στον Ήλιο υποφέρουν τα σωθικά,
η Γή κινείται και περιμένει,
την υγρασία που λαδώνει την καρδιά.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τα άστρα συνεχίζουν να κινούνται,
ρέουν σε άχρωμη θαμπή αύρα τροχιάς,
γύρω από εσένα, μαύρο σημείο, κοιμούνται,
ξύπνα και γίνε άλλου άστρου η ξαστεριά.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Άσε γλυκά να κελαηδήσει την καρδιά.
Άσε τα σύννεφα να βρέξουν την προβιά.