Στις Μυκήνες Poem by dimitrios galanis

Εδώ στου θανάτου τα περιβόλια,
της κυψέλης τους κώνους,
τα μέγαρα, τις βουληφόρες αγορές
ανοίξανε το βήμα για το βουλευτήριο
της τεχνημένης μοίρας.
Το φρούρησαν καλά τ' αντικρυστά λιοντάρια.
Αιώνες, ορθωμένοι γεώλιθοι
κύκλωναν το έξαρμα της φωλιάς τους.
Με χαλκό ένωσαν επικράτειες ομόγλωσσες
και περίσσεψ' ο εκλεπτισμένος πλούτος στην αυλή τους.
Στη δύση τους θηρέψανε χρυσάφια και σ' αλλότρια πέρατα.
΄Απληστ' η τρέλα της δύναμης,
τη μάτωσε κι ο δόλος της προδομένης σύνεσης,
ξεθώριασε
κι αδύναμη έπεσε ερείπιο κατά γης.
Δεν άντεξαν τη σιδερένια βία του βοριά,
υποτίμησαν το μέταλλο της σκουριάς
κι έπεσαν εύκολα θύματα των νέων κλιβάνων!

Μεταγγίστηκε το αίμα των ερειπίων
να κυλήσει στις φλέβες του επόμενου θαύματος.
Πέρ' απ' του μύθου τα σύνορα
πάνω aπ' αυτές εδώ τις πέτρες ξεπήδησε
κι έτρεξε πρώτα στον κατήφορο των ερειπίων
το εναλλασσόμενο ρεύμα του αίματος της ιστορίας.