ସଭିଙ୍କ ଶାଳୀ Poem by Gajanan Mishra

ଗରିବ ବୋଲି
ମୁଁ ସଭିଙ୍କ ଶାଳୀ ।
ଏପଟେ ପେଲ
ସେପଟେ ପେଲ
ମୁଁ କାଙ୍ଗାଳୀ ।

ନାଇଁ ରକତ ବି ମୋର,
ପାଟିରେ ଉଁ ଆଁ କରିବାର
ନାଇଁ ବି ଶକତି ।

ମଦ ପାଣି ଯାହା ମିଳୁଛି
ପିଇ ଦେଉଛି
ଗୋଡ ଘଷି ଦେଉଛି
ଅଇଁଠାଜିଇଁଠା ମିଳୁଛି ଯାହା
ଦେଉଛି ଗିଳି
ମରିଛି କି ଜିଇଁଛି
ଜାଣି ନ ପାରି
ମାରୁଛି ତାଳି ।

ମୁଁ ଯାଉଛି ପେଟ ପାଇଁ
ଦାଦନ ଖଟି ।
ମାଟିରେ ମୋର
ଯଦିଓ ସବୁ ଭର୍ତି ।

ମା ଅଛି,
ଭାଷା ଠିକ୍ ନାହିଁ ।
ଭାଇ ଅଛି,
ସହଯୋଗ ନାହିଁ ।
ପାଣି ଅଛି,
ପିଇ ହେଉ ନି ।
ନଦୀ ତ ନଦୀ
ଅଛି ମହାନଦୀ,
କିଛି କରିବାକୁ
ନାହିଁ ଶକତି ।

ଗରିବ କରିଦେଇ ହରି
କରିଛୁ ସଭିଙ୍କ ବଇରି ।