Δεσμοί Υποκρισίας Poem by Odysseas Zervos

άτιμοι δεσμοί
χρόνια υποκρισίας
ψεύτικοι καημοί
άνευ σημασίας.
κλαίει και γελά
ένα παλικάρι…
πόσο υπερτιμά
τη δική της χάρη;
μια αλεπού
χέρι του δαγκώνει
αυτός την αγαπά( ;)
πονά μα δε ματώνει!
ακούγονται φωνές;
ήχο πια δε βγάζουν
ούτε οι περαστικοί
τη γούνα τους τρομάζουν
το λένε στο fb;
το λένε στα κανάλια;
αλλιώς δεν έγινε
άθιχτα κεφάλια
πάνε ολοταχώς
στα επόμενα τα χαλιά…
δίχως εμπιστοσύνη
στα ζωντανά της φύσης
δίχως προσμονή
στα πετεινά της λύσης
με άγνοια θωρούν
πάνω στα ουράνια
μόνο αλληθωρούν
στη μέσα την ορφάνια
άτιμοι δεσμοί
χρόνια υποκρισίας
ψεύτικοι καημοί
άνευ σημασίας.