Mansur Rajih

I love
the tiny movement in the grain
when the wind caresses it
I love to watch you
...

I don't have enough reason
to die
So why should I die?
...

The singer's voice taking you far away
To your childhood
Or to a time that might come
after you are dead
...

An asphalt sky: your memory
Your earth is only a body
Time is a poem approaching
Time is a poem withering
...

My loved ones are gone
But love remains
My friends are gone
But friendship remains
...

Don't ask about the names
Use whatever names you prefer.
Don't ask about the places
Consider them places you know well,
...

The world is more beautiful than we can imagine
The world is a river
and the atmosphere is a bird's song
and green tree
...

عصية
لا أدرى
ربما اللغة
وربما عجزي عن الكلام
وجلاً حين تداهمني
أو إنني في الأصل عي
في مواطن الجمال
...

Ist es Ungehorsam?
Ich weiß es nicht
Vielleicht meine Unfähigkeit zu sprechen?
Und mir wird klar:
Es ist meine Hilflosigkeit
...

Vanskelig
Jeg vet ikke
Kanskje det er språket
Og kanskje
er det jeg, som ikke kan tale
Målløs, når diktet griper meg
Overmannet av skjønnhet
...

ا يوجد لدي من الأسباب ما يكفي
لأموت
فعلى ما أموت

ولا يوجد عندي من الوقت ما يكفي
لأحيا
فعلى ما أحيا

هاأنذا أموت
لأحيا في القصيدة
...

Ich habe nicht genügend Gründe
um zu sterben
warum also sollte ich sterben?

Ich habe nicht genügend Gründe
um zu leben
Warum also sollte ich leben?

Hier bin ich tot
um im Gedicht
zu leben
...

Eg har ikkje grunn nok
til å døy
Så kvifor skal eg døy?

Eg har ikkje nok tid
til å leva
Så kvifor skal eg leva?

Her er eg død
For å leva
i diktet
...

إلى آفاق بعيدة
يأخذك صوت المغني
إلى طفولتك
أو إلى وقت ما سيأتي
بعد أن تموت
يحررك من اسر اللحظة
من خشونة الراهن
إلى البعيد يطوح بك
إلى آفاق غير مرتادة
صوت المغني
يملئ فراغ المكان
يفعم الروح بالحركة
ويعطي لكل ما حولك معنى

صوت المغني

يا صوت الحقيقة الإنساني
أني أذوب في اتساع مداك
أموت في شجاك
...

in ferne Länder
nimmt dich der Klang des Gesanges mit
in deine Kindheit
oder in die Zeit, die kommen wird,
nachdem du gestorben bist
befreien wird er dich aus dem Gefängnis des Augenblicks
aus dem Schrecken der Gegenwart
mitreißen wird er dich in die Ferne
in unbesuchte Länder
Klang des Gesanges
erfüllt die Leere des Ortes
bewegt das Gemüt
verleiht dem Sinn, was dich umgibt
und was in deinem Inneren wirkt

Klang des Gesanges

du Klang der menschlichen Wahrheit, unsterblicher
ich vergehe in deiner Grenzenlosigkeit
und sterbe in Ergriffenheit vor dir
...

Langt borte frå høyrer du songarens røyst
Heilt tilbake til barndommen
Eller til ei tid som kan henda skal koma
etter at du er død
Gjer deg fri frå fengslet i denne augneblinken
og frå den skitne dagen
Lyden grip deg og fører deg langt bort
Til aude stader der ingen bur
Songarens røyst
fyller den tomme staden
Og set sjela i rørsle
Gir meining til alt
og knyter det fast til meg sjølv
Songarens røyst
Åh, åh, den rører det sanne mennesket
Eg smeltar i din fylde
Eg smeltar i din altomfemnande lyd
Eg døyr i lidenskapen
som songen skaper
...

سماء من الإسفلت ذاكرتك
وأرضك محض جسد
والوقت قصيدة تدنو
الوقت قصيدة تذوي
الوقت قصيدة تموت
والوقت مبكى
للشعر والأحلام
هذا هو المنفى
أضيق من مضيقك
وطن جريح يئن داخلك
سماء من الإسفلت ذاكرتك
وأرضك محض جسد
...

Ein Himmel, dessen Erinnerung aus Asphalt
Und dessen Erde
Aus meinem Körper besteht
Die Zeit ist ein nahendes Gedicht
Die Zeit ist ein welkendes Gedicht
Die Zeit ist ein sterbendes Gedicht
Die Zeit ist ein Ort zum Weinen
Für die Poesie und für die Träume
Das ist das Exil.
Enger als jede Enge
Eine in dir stöhnende Heimat
Deine Erinnerung ist ein Himmel aus Asphalt,
und deine Erde ist ein Körper
...

Minnet Ein asfalthimmel
Jorda Bare din kropp
Tida er eit dikt som kjem nærmare
Tida er eit dikt - som falmar
Tida er eit dikt - døden
Tida er ein klagemur
For dikt og draumar
Slik er eksilet
Trenger inn i deg bakanfrå
Fedrelandet eit sår, det stønnar i deg
Minnet Ein asfalthimmel
Jorda Bare din kropp
...

ويبقى الحب
يغيب الاصدقاء
وتبقى الصداقة
يغيب الجسد
اذ يغيب في الممنوع
فتشتعل الروح
حرية
...