Madrason . Poems

To contemplate those tears in the mirror
it doesn't help to see things clear
to cling on to the things you fear
for of them all they feel most near
...

Why are there so many in their solitude
sucked in by their cold and vacuum egotism
nosing in each others life, poking in it quite a bit
and then all of a sudden the wind blows through
...

Hij speelde met de zon, de schaduw en de bomen
en zette ze in bosjes neer, ja het was echt een eenzaam heer
die bouwde aan zijn dromen, dat wat hij niet meer krijgen kon
ze spraken hem tot zijn verbeelding, vervulden elke wens
...

Hoezo kan men niet aan fantasieën vasthouden
op grote wensen bouwt men wereldsteden
als alle gedachtes concreet waren als steen
dan was de wereld nu van grijs beton
...

Die mensen die leven op een koord van het bestaan
ik moet er soms om lachen met een zilte traan
wat laten ze de waan goed boven komen
ben nederig maar durf ook te dromen! M
...

En zo gaat het voort en volgen de dagen
en niemand die me zal horen klagen
kan het zo wel verder of word ik bewonderd
door mijn eigen verlangens overdonderd
...

Ach was ik maar eeuwig klein
kon ik maar altijd wolkig zijn
verliefd eeuwig op dat gevoel
als een ballon dat dwarrelt
...

Alles draait, alles draait, alles draait
in dit leven om te hete vruchten
ach wat een klucht....
nou laat me even zuchten
...

De zomer erna toen zag ik pas
hoeveel ouder ik geworden was
sliep ik in een nachtmerrie
van ware decadentie
...

Zoek de gruwelijkheden van het heden
zoek ze ook van het verleden
zoek ze boven en beneden
wat of hoe of wie of waar
...